التهاب تاندون آشیل که با نام تاندونیت آشیل نیز شناخته می شود عارضه ای است که با احساس درد و التهاب و مشکلات حرکتی در بیمار مشخص می شود.
این آسیب معمولا در افراد ورزشکار که ورزشی پرشی همراه با دویدن زیاد انجام می دهند رخ می دهد و عملکرد ورزشی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد.
تاندون آشیل بافتی است که عضله را به استخوان متصل می کند. از پشت ساق پا پایین می رود و عضله ساق پا را به استخوان پاشنه متصل می کند. تاندون آشیل با کمک به بالا بردن پاشنه از زمین ، راه رفتن را تسهیل می کند و در صورتی که دچار آسیب و التهاب شود راه رفتن را دردناک می کند.
التهاب تاندون آشیل معمولا عارضه ای موقتی است و بخوبی درمان می شود ولی در صورتی که در زمان مناسب درمان نشود و فرد بی توجه به درمان آن فعالیت های خود را ادامه می دهد می تواند ریسک بروز پارگی های میکروسکوپی در این تاندون و تخریب آن را به همراه داشته باشد.
التهاب تاندون آشیل معمولاً در اثر افزایش ناگهانی فعالیت های ورزشی یا انجام ورزش بدون آمادگی قبلی رخ می دهد. این گونه فعالیت ها سبب وارد شدن فشار بیش از حد و ناگهانی بر روی این تاندون شده و سبب ایجاد آسیب در این تاندون شده و از آن جایی که بدن توانایی ترمیم این آسیب ها را به همان سرعتی که رخ می دهند ندارد بتدریج سبب بروز تغییر در ساختار تاندون و آسیب و التهاب آن می شود.
استفاده از کفش های غیراستاندارد حین ورزش نیز می تواند خطر بروز این آسیب را تا حد زیادی افزایش دهد.
درمانگر برای تشخیص این آسیب علاوه بر معاینه فیزیکی و بررسی علائم بالینی بیمار از روش های تصویربرداری پزشکی نیز بهره می برد و بر اساس نتایح بدست آمده بهترین روش درمانی را اتخاذ می کند.
علائم التهاب تاندون آشیل
- احساس درد در پشت ساق پا بطوری که مانع از راه رفتن بطور طبیعی می شود.
- خشکی و سفتی در پشت ساق پا
- حساسیت در محل تاندون آشیل در پشت ساق پا
- تشدید درد در هنگام شروع حرکت
- ناتوانی در راه رفتن بطور طبیعی بدلیل وجود درد
روش های درمان
توقف کامل فعالیت های ورزشی تا زمان بهبودی کامل برای جلوگیری از تشدید آسیب و التهاب ایجاد شده ضروری است.
برای تسکین درد و التهاب می توان از داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن استفاده کرد.
ممکن است پزشک با استفاده از گچ یا بریس اقدام به بی حرکت کردن پا برای کمک به روند ترمیم آسیب ایجاد شده بکند.
قرار دادن کمپرس یخ بر روی محل دردناک و ملتهب می تواند به فروکش کردن علائم کمک زیادی بکند.
فیزیوتراپی با ارائه تمرینات ورزشی ، تکنیک های درمان دستی و ماساژ ، لیزر درمانی و تحریکات الکتریکی می تواند به درمان التهاب تاندون آشیل کمک زیادی بکند.
در صورتی که روش های ذکر شده در بالا نتوانند کمکی به بهبود شرایط بیمار بکنند جراحی به عنوان آخرین اقدام درمانی توصیه می شود.
کلمات مرتبط :