شانه یخ زده یا فروزن شولدر که با نام کپسولیت چسبنده نیز شناخته می شود ، عارضه ای است که با سفتی و درد در مفصل شانه مشخص می شود.
علائم معمولاً به تدریج شروع می شوند ، با گذشت زمان بدتر می شوند و سپس بطور خودبخود طی یک تا دو سال برطرف می شوند.
هرگونه عاملی که سبب ایجاد اختلال در حرکت شانه و اندام فوقانی شود می تواند خطر بروز این بیماری را افزایش دهد.
درمان شانه یخ زده شامل تمرینات دامنه حرکتی و گاهی کورتیکواستروئیدها و داروهای بی حسی است که به کپسول مفصلی شانه تزریق می شود. در درصد کمی از موارد ، ممکن است جراحی آرتروسکوپی برای شل شدن کپسول مفصلی ضروری باشد تا بتواند آزادتر حرکت کند.
استخوان ها ، رباط ها و تاندون هایی که مفصل شانه شما را تشکیل می دهند در یک کپسول از بافت همبند قرار گرفته اند. شانه یخ زده زمانی اتفاق می افتد که این کپسول در اطراف مفصل شانه سفت و ضخیم شود و حرکت آن را محدود کند.
یکی از مهمترین دلایل یخ زدگی شانه ، عدم تحرک شانه است که ممکن است در هنگام بهبودی از آسیب دیدگی شانه ، شکستگی بازو یا سکته مغزی ایجاد کند. اگر دچار آسیب دیدگی شده اید که حرکت دادن شانه را دشوار می کند ، در مورد تمریناتی که می توانید برای حفظ دامنه حرکت در مفصل شانه خود انجام دهید با فیزیوتراپیست خود صحبت کنید.
علائم شانه یخ زده
- شانه منجمد به طور معمول و در سه مرحله رشد می کند. هر مرحله می تواند چندین ماه طول بکشد.
- در مرحله انجماد هر حرکتی از شانه باعث درد می شود و دامنه حرکت شانه شما شروع به محدود شدن می کند.
- در مرحله یخ زده درد ممکن است در این مرحله کاهش یابد. با این حال ، شانه شما سفت شده و استفاده از آن دشوارتر می شود.
- مرحله ذوب دامنه حرکت در شانه شما شروع به بهبود می کند و درد و علائم نیز کمتر خواهد شد.
- در برخی از افراد ، درد شب هنگام بدتر می شود و گاهی خواب را مختل می کند.
دلایل و عوامل خطر
- عدم تحرک یا کاهش تحرک شانه مهم ترین عامل بروز این عارضه است به همین دلیل افرادی که به دلایلی همچون سکته مغزی ، جراحی اندام فوقانی و … شانه آن ها به مدت طولانی بی حرکتی مانده بیش از سایر افراد در معرض خطر شانه منجمد قرار دارند.
- افراد 40 سال به بالا بخصوص خانم ها بیش از سایر افراد در معرض خطر این عارضه قرار دارند.
- آسیب دیدگی روتاتور کاف نیز خطر بروز این آسیب را افزایش می دهد.
- برخی بیماری ها مانند دیابت خطر بروز شانه یخ زده را افزایش می دهند.
درمان
داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی بدون نسخه (NSAID) مانند آسپرین یا ایبوپروفن می توانند به تسکین درد و التهاب شانه شما کمک کنند. اگر آنها کمکی نکنند ، ممکن است پزشک داروی قوی تری برای شما تجویز کند.
فیزیوتراپی به همراه تمرینات ورزشی برای تقویت و کشش شانه و افزایش دامنه حرکتی آن توصیه می شود که با مراجعه به کلینیک فیزیوتراپی چیستا ( فیزیوتراپی در پاسداران ) می توانید از آن بهره مند شوید.
در صورتی که فیزیوتراپی نتواند کمکی به بهبود شرایط بیمار بکند جراحی به عنوان آخرین گزینه و بندرت انجام می گیرد.
کلمات مرتبط :
فیزیوتراپی در پاسداران – فیزیوتراپی در هروی – فیزیوتراپی در چیذر
برای درد شانه، شما می‌توانید به پزشک عمومی، متخصص فیزیوتراپی ورزشی، متخصص ارتوپدی، یا متخصص روماتولوژی مراجعه کنید. در مراجعه اولیه خود، پزشک عمومی ممکن است شما را به یک پزشک متخصص مرتبط ارجاع دهد.